Podejrzewam, że większość z nas się bez dyskusji zgodzi się z poglądem, iż dobry trener powinien być kreatywny. Natomiast zdecydowanie trudniej byłoby nam wspólnie ustalić jak kreatywność w tym zawodzie rozumiemy. Z jednej strony kreatywnym jest trenera, który potrafi wybrnąć z sytuacji, kiedy nagle na szkoleniu okazuje się, że nie zabrał ze sobą niezbędnego do przeprowadzenia gry gadżetu lub który znajduje rozwiązanie, kiedy nagła awaria rzutnika uniemożliwia wyświetlenie prezentacji.
Jednak takie spojrzenie trochę spłaszcza głębię kreatywności.
Kreatywny trener moim zdaniem, to szkoleniowiec, który nie tylko w innowacyjny sposób przekazuje wiedzę, ale także rozwija kreatywność uczestników szkoleń, inspiruje ich a nie naucza. Wystarczy, że szkolna edukacja skutecznie „przetrenowała” nas w opanowaniu encyklopedycznej wiedzy. Celem efektywnych szkoleń jest nie rozwój kompetencji, ale również wyzwolenie zasobów uczestników. Zasobów, których często nie są oni świadomi, a które świadomie wykorzystywane pozwalają przekraczać kolejne granice i ograniczenia. Ograniczenia, które często są zaimplantowane ludziom przez skostniały, nierealny, akademicki system edukacji.
Kiedy po raz pierwszy obejrzałam wystąpienie Kena Robinsona od razu skojarzyłam je z moją ulubioną książką „Rewolucja w uczeniu", książką, która od lat jest bescelerem w wielu krajach. Skąd tak ogromny sukces "Rewolucji w uczeniu" ? Fenomen popularności tej książki polega nie tylko na tym, że stanowi ona obszerne kompendium wiedzy na temat nowoczesnych i kreatywnych metod uczenia. Została ona tak pomyślana, że burzy określone nawyki przyswajania wiedzy, a zarazem uczy nowego podejścia w sferze autodydaktyki. Atrakcyjne połączenie zabawy z dydaktyką, umysłowej gry z poważnym studium, uświadamia, jak wiele się w świecie zmieniło i wciąż zmienia w podejściu do życia i nauki. Coraz częściej zmieniamy pracę i wykształcenie, coraz więcej musimy pamiętać i codziennie uczyć się czegoś nowego (nowe urządzenia, programy komputerowe, ciągłe dokształcanie w rozmaitych dziedzinach, które rodzą się lawinowo). Klasyczne podejście do nauki nie wystarcza - trzeba uczyć się inaczej, szybciej, w inny sposób przetwarzać zdobytą wiedzę. To już nowa epoka. To kreatywne podejście do uczenia się i nauczania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz